RAMAZAN PAYLAŞANLAR İÇİN GÜZELDİR11 Haziran 2016, 12:34 Dindar olmasan da guzeldir Ramazan. Tadına varılması gereken çok özel bir dönemdir. Ramazan; sıcak pide kuyruğundaki sabırsız bekleyiştir. Davulcuların sahur vakti içli mani seslerine karışan davulun sesinin uzaktan hoş gelmesidir. Eski gunleri hatırlatır Ramazan Babaannendir, Anneannendir, dedendir, oradan oraya kosturan aç ve yorgun annendir. Sahur vakti gün doğumuna yakın; uykulu gözlerle içtigin çay, kaşıklamaya çalıştığın pilav, televizyondaki Türk filmi,radyodaki türküler ilahiler. İftar vakti gün batımına yakın; mutfaktan gelen mis gibi kokular, tertemiz masanın uzerindeki hurma taneleri, zeytin tabağı, beklediğin ezan sesidir. Bir önceki yıl birlikte iftar ettiğin insanların olamayışından kaynaklanan onların derin özlemidir. Alış veriş sonrası verilmiş imsakiye, abur cubura ve arasıra atıştırmalara, canım sıkıldı yak bi sigara ya, hadi şurdan kap gel iki çay içelim e verilen uzun aradır. Duyulan top sesinin ardından minarelerdeki renkli floresanlar(kandiller) ve ardında kulaklarımıza en güzel bir melodiden daha hoş gelen Uşşak makımında okunan ezan sesidir. İftardan sonra telaşeyle yenen yemeğin ardından akşam sokakta atılan volta, ciğerin en derinine çekilmis dumandır. Bazen yetisilememis bir iftar, uyanılamayıp kaçırılan bir sahur, açlıktan sabrın son deminde erken kopartılmıs elde bekleyen bir lokma ekmektir kimi zaman. Bir paylaşma bir ortaklik duygusudur Ramazan. Yalnız, yapayalnız olmadığının duygusudur. Hep birlikteliktir. Acıyada, sıkıntıyada beraber katlanma, ödülünü de beraber paylaşmadır. Mübarek Ramazan ayındayız ya; Ramazan denildiği zaman da nedense önce hüzün geliyor aklıma. Ve ardından içli bir ney sesi…Özellikle iftara yakın çalınan ve yüreklere işleyen. İnsanın sevinç anlarıyla hüzün anları arasında ne kadar da kısa bir mesafe olduğu ne güzel anlaşılıyor değil mi? Sevinçlerin en doruğa çıkacağı varsayılan anlarda, bir de bakarsınız; bir hüzün çöreklenmiş her yanınıza.Şikayetçi olunmayan hatta haz alınan tuhaf bir hüzün. İftar hüznü de böyledir galiba. O ney sesinin yaydığı “hüzünle” iftarın yaklaştığına “sevinmek!..” Bu tıpkı uzun bir ayrılığın ardından memleketine dönen bir gurbetçinin, son viraj da dönülüp artık sıla olanca görkemiyle ortaya çıktığı anda birdenbire hani Karadenizde gemileri batmışçasına hüzünle dolmasına benziyor Ramazan. Çevrende onca gönüllü aç kalmış insan varken, "sizinleyim ben de yemiyorum!" dur. Arkasından gelen bayram,öpülen eller, açılmış kollar, belki bir daha asla nasip olamayacak simsiki kucaklasmalardir.
"Iyi dilekler"dir Ramazan.
Yüzyıllardır süregelen bir paylasma donemini kaçırmayın. Dindar olmasan da, tek dua bilmesen de, cok guzeldir paylaşmasını bilene Ramazan. Tadina varın... Sıladaki, vatanımdaki, gurbetteki tüm okuyanlarımın Ramazanını kutlar hayırlara vesile olmasını dilerim.
Bu haber 2362 defa okunmuştur.
|
HAVA DURUMUNÖBETÇİ ECZANE
|